Rzymskokatolicka Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Kopicach

Nasz telefon

+48 77 415 13 15

E-mail

parafia@parafiakopice.pl

Kancelaria

Zawsze po Mszy świętej

Historia naszej Parafii

Kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego w Kopicach był już wzmiankowany 1580 roku, wtedy należał do ewangelików.

W 1627 roku został rekatolicyzowany, zaś w 1801 roku kościół został rozebrany (prawdopodobnie musiała to być drewniany). Teraźniejsza bryła to efekt budowy 1802-1822 roku. 17 października 1822 r. dokonano konsekracji kościoła, w której uczestniczył Biskup Wrocławski Emmanuel von Schimonsky (1752-1832). Po wojnie przemieniono kościół z p.w. Świętej Jadwigi (śląskiej) na  p.w. Podwyższeni Krzyża Świętego.

Skrót widomości z roku 1945. odnośnie do wioski Kopice pow. Grodków. Działo się to w roku 1945, roku ostatecznych walk, wojen i rozgrywek z hitleryzmem. 04.II.1945r. Rosjanie zajęli miasto pow. Grodków, zaś 05.II. - Kopice do mostu zburzonego przez niemców nad Nysą. Ludność tutejsza zmuszona przez niemców do ewakuacji została zaskoczona, aż do odsieczy przez niemców w dniu 08.II. W czasie tym sowieci zabili 5 chłopów i 2 niewiasty, jedna niewiastę zastrzelili niemcy, 5 osób znalazło śmierć na wskutek działań wojennych. Niemieckie wojsko przeprowadziło w tych 5 dniach kompletną ewakuację ludności cywilnej, nastąpiły straszne walki. Dopiero 15.III.1945r. o godz. 10 wkroczyli ponownie Rosjanie do Kopic.

Pod wieczór tego dnia powstał pożar na wieży Kościoła, która doszczętnie spłonęła i pożar przeniósł się na dach Kościoła niszcząc około 150 m2 dachu. Wnętrze Kościoła zostało od ognia ocalone, za to okradzione i we wnętrzu urządzono stajnie dla chorych koni. Dopiero po zawieszeniu broni (08.V.1945r)- 13.V.1945r. zaczęli powracać mieszkańcy Kopic do swych domów, poważnie zniszczonych i obrabowanych. W tym samym czasie zjawiły się władze administracyjne Polskie….. Pod względem żywności istnieje stan fatalny, ponieważ sowieci skonfiskowali wszelką nierogaciznę, drób, krowy i konie. Również pod względem higieny jest stan wprost opłakany z braku pomocy lekarskiej, środków leczniczych i odżywiania, – dlatego epidemia tyfusu i para – tyfusu oraz innych chorób, zbierała bogate żniwo tak jak wśród polaków tak i wśród niemców. Miejscowy ks. Proboszcz Paweł Gratz nie wrócił na probostwo, parafia była bez duszpasterza. Dopiero 05.IX.45r. przybył ks. Piotr Patalong, objął urzędowanie w jednym i drugim języku ( polskim i niemieckim), zaprowadził nabożeństwa w Kopicach, Więcmierzycach i Brzezinach. Kazania prawił tylko w języku polskim.

Rozpoczęły się roboty przy Kościele i plebanii – z braku materiałów rozebrano stodołę proboszcza, by zużyć drzewo, gwoździe, łaty i dachówki – robotę wykonali nie fachowcy, lecz pod kierownictwem inż. budow. architektem P. Hullerem. Na prowizorycznie zbudowany dach został umocowany Krzyż, ten sam, który był poprzednio – zaś pod Krzyżem umieszczono naczynko z dokumentami z roku 1870 i 1946.

Kościół w Kopicach: dach zdemolowany, wieża spalona, okna zniszczone, front podziurawiony, wnętrze kościoła okradzione, do mego przybycia był szpital sowiecki dla chorych koni w kościele.

Plebania: dach zdemolowany (obecnie odrestaurowany), trzy pokoje oszklone, reszta bez szyb, wnętrze okradzione i poniszczone.

Organistówka: po części zdemolowana, brak 3/5 z okien, sufitów, podłóg, drzwi.

Dom parafialny: prawie w 80% odrestaurowany, zajęty obecnie przez M.O.

Fundacja hrabstwa Schaffgotsch: w posiadaniu Sióstr Elżbietanek, ochronka i szpitalik, budynek poważnie zdemolowany i doszczętnie okradziony, na razie nie do użytku, pozostały 3 siostry Elżbietanki zamieszkują na plebani, pielęgnują chorych i opiekują się kościołem i plebanią.

Na wskutek nakazu władz powiatowych używam w kościele języka polskiego dla polaków, języka łacińskiego dla niemców, In fero interno języka niemieckiego dla niemców.

Do tutejszej parafii należy filia Więcmierzyce (około 3km od Kopic), polaków 17 rodzin – 87 dusz, niemców 94 rodziny – 387 dusz. Kościół poważnie uszkodzony tj. dach, okna, drzwi i parkan, plebanii jeszcze nie było, lecz były projekty, co do plebanii i odnośnie uposażenia samodzielnego duszpasterza. Nabożeństwa odprawiały się dotąd i odprawiają się obecnie w każdą niedzielę i święta przez duszpasterza z Kopic.

W roku 45 i 46 czynność charytatywna w tutejszej parafii była bardzo ożywiona, przyczyniło się do tego: nieskrępowana swoboda, chęć ludności niemieckiej, Siostry Elżbietanki, konieczność napływu ludności polskiej i przyjezdnych, którzy przychodzili do księdza po noclegi i pożywienie. Od roku 1946 ulokowało się w gmachu organistówki UB, w domu parafialnym MO, w klasztorze czynniki gminne, dlatego Siostry zostały odwołane na inne placówki. Od 46r. byłem stale kontrolowany przez UB i MO. Kiedykolwiek otrzymywałem korespondencje z Caritasu Diecezjalnego lub ogłosiłem zbiórkę na Caritas, akcja nasza nie dochodziła do skutku, ponieważ czynniki gminne urządziły zbiórki – rzekomo w „imieniu Caritasu na ubogich”, co na pozór wyglądało niby współpraca na skutek ogłoszenia Księdza. Oczywiście nie wpłynął do nas ni grosz ni ziarenko, – komu zbierały i dokąd wysyłały tego to nie wiem.

28.9.47r.  Nabożeństwo Różańca Św. w ciągu tygodnia jest prócz ministrantów 2-3-5, a maximum 10-12 osób.

21.XII.1947r. – Mniej więcej owieczki zastosowały się, co do przystąpienia do Sakramentów Św. – większość z Więcmierzyc, gdzie odbyła się Pasterka o 24ej. Z Kopic nie posłuchała się młodzież. Nastrój świąteczny był pomyślny – pijanych, jak dwa poprzednie lata, nie widziałem.

Podsumowanie roku 47. Urodzonych w Kopicach 16 (chłopców 8, dziewcząt 8 – w tym nieślubnych 3), w Więcmierzycach 14 (chłopców 7, dziewcząt 7). Ślubów w obu wioskach 9, pogrzebów w Kopicach 7 ( mężczyzn 6, kobiet 1 – w tym 1 bez księdza) w Więcmierzycach 6 ( mężczyzn 3, kobiet 3 – w tym bez księdza 1). Udzielonych Komunii Św. w tym roku 1260.

28.09.1947r.- co do Naboż. Różańca Św.: w ciągu tygodnia jest prócz ministrantów 2-3-5 osób, a maximum do 10-12 osób i to 2 do funduszów (od rodziny i znajomych) do osobistego i czterech Sióstr Elżbietanek utrzymania.

28.12.1947r.- Mniej więcej owieczki zastosowały się, co do przystąpienia do Sakramentów – większość z Więcmierzyc gdzie odbyła się pasterka o 24-ej. Z Kopic nie posłuchała się młodzież. Nastrój świąteczny był pomyślny, pijanych jak dwa lata – nie widziałem.

12.09.1948r.- odpust w niedzielę, Suma uroczysta o 10ej z kazaniem. Zaprosiłem Ojca Misjonarza do Spowiedzi, kazania i Sumy. Więcmierzycach nie będzie nabożeństwa, przyjdą tutaj z procesją.

19.12.1948r.- Parafia otrzymała w darze z Kurii Puszkę Złotą na Komunie Św. i czerwoną kapę.

15.03.1959r.- Rekolekcje prowadził o St. Mrosik SJ- dziatwa szkolna dopisała, wierni słaba frekwencja. Komunii Św. w 3 dniach rozdano 447.

22.03.1959r.- frekwencja w Wielki Czwartek i Wielki Piątek bardzo mała.

24.05.1959r.-  Urocz. Bożego Ciała spokojnie i skromni, 3-ci ołtarz ozdobiła plebania (p. Janina R. – odmówiła), przy 2-gim ołtarzu zaczął kropić deszcz i przy 3-cim, a potem się znów wypogodziło, frekwencja średnia, za mało z Więcmierzyc.

09.02.1958r. – Poświęcenie dzwonu w Kopicach z dedykacją „Matce Boskiej Częstochowskiej” w asyście ks. Prałata Jana Polańskiego i ks. Proboszcza Mariana Kromolickiego oraz 400 wiernych Parafii. Aktu poświecenia dokonałem na podstawie Dekretu Jego Ekscelencji Księdza Biskupa Franciszka Jopa.

28.06.1959r. – ponowne pouczenie. Komu nie przysługuje pogrzeb kościelny?

1) Kto nie został Sakramentami zaopatrzony przez kapłana – zaś same Oleje Św. i to po zgonie – bez uprzedniego wyspowiadania się, względnie bez wyrażenia chęci do Spowiedzi Św. – nie jest zaopatrzeniem.

2) Kto w czasie choroby nie wzywa i nie żąda kapłana. Zniewagi, ubliżenia i wykroczenia (wobec mojej osoby) ofiaruje jako wynagrodzenie nieprzebranej głębinie Miłosierdzia Serca Jezusa, bo „Jezu ufam Tobie!”.

27.03.1960r.- Rekolekcje Wielkopostne głosił o. Ernest Golly SVD (werbista) – rekord, bo jak nigdy dotąd udzielono przez 3 dni – 655 Komunii Św. Rekolekcjonista gorliwy, zgodny i przykładny – nauki stanowe dla dziatwy szkolnej, która dopisała, dla rodziców, młodzieży i dla wszystkich – frekwencja dobra.

10.04.1960r. – frekwencja w Wielki Czwartek i Piątek słaba, w Wielka Sobotę dobra i liczna. W I Święto frekwencja bardzo liczna w obu Kościołach.

07.07.1961r. – o godz. 15-ej przybył J. E. Ks. Biskup Franciszek Jop – powitany u stóp Kościoła przez Jana Chmieleckiego, ucznia II klasy Szkoły Podstawowej. Wybierzmował 128 osób, 37 było z Grodkowa, 25 osób nieobecnych z racji wyjazdu na obóz harcerski, potem była wizytacja kanoniczna Parafii.

25.08.1961r. – Parafie objął nowy proboszcz ks. Teofil Soppa. Dekanat Grodkowski należał do najtrudniejszych terenów duszpasterskich w Administracji Apostolskiej

25.10.1964 r. w Uroczystość Chrystusa Króla, rozpoczęło się nawiedzenie kościołów Śląska Opolskiego przez podobiznę Cudownego Obrazu Matki Bożej z Częstochowy.  Na to nawiedzenie Parafia przygotowywała się przez długie miesiące. Bezpośrednim przygotowaniem były rekolekcje maryjne przeprowadzone w marcu 1965r. przez Ojców Franciszkanów z Nysy. Podczas rekolekcji do spowiedzi przystąpiło 950 osób i udzielono 2000 Komunii Św.   

W dniu 23.03.1965r. wierni przeżyli wzniosłe i radosne chwile przybycia Matki Bożej do Parafii. Dekoracje Kościoła i całej Parafii, powitanie obrazu i urządzenie Uroczystości przeszły wszelkie oczekiwania. Częstochowska Pani potęgą swojego panowania nad sercami – zniewoliła wszystkich. Peregrynacja obrazu była nie tylko wielkim przeżyciem, dała możliwość spojrzenia człowiekowi na własne wnętrze i zastanowieniem się nad dotychczasowym postępowaniem. Uroczystość ta odbyła się z ogromnym udziałem wszystkich wiernych Parafii, a także osób z poza Parafii. W liczącej 1358 osób parafii podczas peregrynacji wzięło udział około 1600 osób, w czasie nawiedzenia obrazu udzielono 2.220 Komunii Św. Przeżycia religijne związane z pobytem Obrazu Matki Bożej pozostawiły trwały ślad nie tylko w pamięci ludzi, ale i w życiu wewnętrznym. Polepszyło się współżycie międzysąsiedzkie. Zmniejszył się alkoholizm. Nastąpiła większa jedność Parafii. Kontynuację Nawiedzenia w Parafii stanowiła wędrówka kopii Obrazu po wszystkich rodzinach Parafii. Obraz ten był podpisany przez Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego i zawierał następujący tekst:” Każda rodzina katolicka w Waszej Parafii oddaje się w macierzyńską niewolę Matki Boga Człowieka i Matki Kościoła Jasnogórskiej Królowej Polski, za wolność Kościoła Świętego w świeci i w Ojczyźnie naszej. Jasna Góra 26.09.1965r.” Obraz ten obecnie znajduje się w Kaplicy bł. Jana Pawła II.
Kolejna peregrynacja  Obrazu odbyła się w parafii w 1995r.

KOMPENDIUM HISTORII KOŚCIOŁÓW NASZEJ PARAFII I PRAC PO 1945 ROKU 

Kościół Parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego (poprzednio św. Jadwigi), wzmiankowany już w 1580 r. W XVI wieku ewangelicki, rekatolicyzowany w 1627 r. Obecny zbudowany w 1802-1822 r. w stylu neoklasycystycznym z wieżą neorenesansową.  17.X.1822 r. odbyła się konsekracja kościoła której dokonał Bp Emanuel von Schimonsky. Ambona regencyjna z XVIII wieku o bogatej dekoracji płaskorzeźbionej z rzeźbami aniołów z symbolami cnót, baldachimem podtrzymywanym przez chóry aniołów z grupą Adoracji Trójcy Świętej w zwieńczeniu. Jeden z aniołów trzyma ul - to pamiątka pierwszego towarzystwa pszczelarskiego założonego przez ks. Jana Dzierżona w Kopicach. W kościele znajdują się obrazy: Ukrzyżowania Chrystusa barokowy z XVIII w., św. Zygmunta rokokowy z końca XVIII w., Wniebowzięcia św. Jana Nepomucena rokokowy z końca XVIII w., oraz pacyfikał regencyjny z relikwiami Świętego Krzyża z 1731 roku.

Prace remontowe: 1945 r. – prace remontowe (odbudowa) spalonej wieży i zabezpieczenie części spalonego dachu kościoła, 1946/47 r. – remont spalonego dachu, 1958 r. – poświęcenie nowego dzwonu, 1973 r. – oszklenie okien kościoła, 1974 r. – naprawa organów, 1976 r. – remont elewacji kościoła, 1977 r. – malowanie wewnątrz kościoła, 1981 r. – nowe okna w kościele, 2006 r. – instalacja nowego nagłośnienia, 2008 r. – remont dachu na przybudówkach kościoła, 2008 r.- remont zakrystii, 2008 r. – odwodnienie kościoła, 2008 r. – nowy ołtarz i ambonka z kamienia, 2008 r. – zamontowano kuranty, 2009 r. – pomalowano hełm wieży, 2016/18 r. – remont dachu na kościele, 2017 r. – zamontowano ogrzewanie kościoła, 2018 r. – zamontowanie systemu osuszania murów kościoła Aquapol, 2020 r. – I etap remontu elewacji kościoła.

 

Kościół filialny pw. Św. Bartłomieja Apostoła istniał już w średniowieczu. Obecny kościół został wybudowany około 1621/22 roku w stylu renesansowym przez Wacława von Rothkirch na co wskazują herby znajdujące się w kościele oraz inskrypcje o fundacji. W 1910 roku kościół powiększony o prezbiterium i nowa zakrystię. Ołtarz główny wolno stojący, neobarokowy, z wykorzystaniem rzeźb aniołków i Chrystusa Ukrzyżowanego z XVIII wieku. W ołtarzu bocznym obraz Matki Bożej z dzieciątkiem na półksiężycu podtrzymywanym przez dwa anioły z XVII – XVIII wieku. Ambona rokokowo-klasycystyczna z roku 1784. Na ambonie znajduje się płaskorzeźba Jezusa Dobrego Pasterza, herb rodziny Seydlitzów, insygnia papieskie oraz oko Opatrzności Bożej.

Prace remontowe: 1937 r. – gruntowny remont na zewnątrz, 1946/60 r. – remont dachu i wieży po zniszczeniach wojennych, 1974 r. – naprawa organów, 1975 r. – przełożenie dachu na kościele, 1976/77 – malowanie wewnątrz kościoła, 2005 r. – malowanie wewnątrz kościoła, 2006 r. – instalacja nowego nagłośnienia,2008 r. – zamontowano kuranty, 2010 r. – renowacja ołtarza Matki Bożej, 2010/12 r. – remont dachy na kościele, 2014 r. – remont hełmu wieży, 2017 r. – zamontowano ogrzewanie, 2018 r. rewitalizacja tynków, budowa zaplecza sanitarno- gospodarczego, 2021 r. – renowacja ambony i części ołtarza głównego etap. I

 


Drukuj   E-mail
Kościół parafialny w Kopicach wzniesiony w latach 1802-1822 w stylu neoklasycystycznym. Kościół św. Bartłomieja w Więcmierzycach wzmiankowany był już w średniowieczu. Obecna świątynia została wybudowana w 1621 r. w stylu renesansowym.

Zadzwoń

+48 77 415 13 15

Napisz do nas

parafia@parafiakopice.pl

Adres parafii

Kopice 27a | 49-200 Grodków